- 6 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - ربیع الآخر - 1434 هـ
28 - 02 - 2013 مـ
۱۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:27 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=87958
ــــــــــــــــــــــ
تفاصیل بیشتر از آیات محکم «التنزیل» برای شیخ محترم و بزرگ احمد عمرو...
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين، أمّا بعد..
سلام الله عليكم ورحمة الله وبركاته، برادر گرامی جناب دکتر احمد عمرو، شایسته است که خداوند سبحان را جز با علم حقی که به من آموخته و عقل و منطق آن را می‌پذیرد، نخوانم. برای مثال وصفی که درباره حال خداوند سبحان در نفسش قبل از آفریدن خلق، کرده‌ام. او قبل از آنکه خلق را بیافریند نه راضی است و نه خشمگین، نسبت به چه کسی خشمگین و از چه کسی راضی باشد؟ چون قبل از او چیزی نیست که از آن خشمگین یا راضی شود چرا که خداوند سبحان «اول» است و چیزی پیش از او نیست که عملی را انجام دهد که موجب غضب خداوند گردد یا به علت آنکه آنها را متقی بیابد از ایشان راضی باشد؛ هیچ‌کس وجود ندارد و از آنجا که تعداد خلق صفر است، پس رضوان و یا غضب خداوند در نفسش صفر است و مقصودم این نیست که از صفات خداوند این است که غضبناک نشده یا راضی نمی‌گردد و اگر چنین منظوری داشتم چطور ممکن بود بعد از آفریدن خلق راضی شود یا غضب کند؛ بلکه خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود. آنچه که می‌گویم این است که: نسبت به چه کسی غضب کند و از چه کسی راضی شود؟ یعنی خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود اما قبل از آفریدن خلق، کسی نبوده تا خداوند از وی راضی شود یا بر او غضب نماید چراکه نه خلقی وجود داشته و نه حجتی برای آنها اقامه شده بود تا خداوند به حق بر ایشان غضب نماید.
احمد عمرو به خداوند قسم، اگر مردم کاری را انجام دهند که مورد رضای خداوند نباشد، با وجود اینکه خداوند از عمل آنها راضی نیست اما [تا زمانی که] رسولی به‌سوی آن امت نفرستاده است تا آیات او را برای آنان بخواند و به ایشان بیاموزد چه چیزی مورد رضایت خداوند است تا از رضوان او تبعیت نمایند و چه چیزی باعث غضب خداست تا از آن اجتناب ورزند، چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ولو این مردم کاری را که مورد رضای خداوند نیست انجام دهند درحالی‌که نمی‌دانند خداوند از آن راضی نیست؛ چطور خداوند به خاطر ارتکاب عملی که از آن راضی نیست بر ایشان غضب کند درحالی‌که هنوز برای آنان حجت اقامه نکرده است. چرا که اگر خداوند رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده باشد تا برایشان روشن کند چه کاری باعث رضایت اوست و چه کاری باعث غضب او می‌شود؛ آنان در پیشگاه او حجت خواهند داشت. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
لذا اگر خداوند قبل از آنکه از راه رسولان خود به ایشان ابلاغ کرده باشد، غضبشان کند، در برابر خداوند حجت خواهند داشت چون رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده است. خداوند می‌داند که اگر ایشان را غضب کرده و عذابشان نماید، در مقابل خداوند حجت می‌آورند که رسولی به‌سویشان فرستاده نشده است تا برایشان روشن کند چه امری باعث رضای خداوند است و چه عملی باعث غضب و خشم او می‌گردد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْ‌سَلْتَ إِلَيْنَا رَ‌سُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَ‌بِّصٌ فَتَرَ‌بَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَ‌اطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} صدق الله العظيم [طه]
تکرار کرده و می‌گوییم جناب دکتر! امام ناصر محمد یمانی نگفت خداوند غضب نمی‌کند یا راضی نمی‌شود بلکه گفتیم غضب و رضوان او، قبل از آفریدن خلق، صفر است؛ نسبت به چه کسی غضب کند یا از چه کسی راضی شود؟ نمی‌دانم عامدانه متوجه موضوع نمی‌شوی و یا اینکه آن را می‌فهمی و می‌دانی و به آن پی برده‌ای، اما نمی‌خواهی به حق بودن آن اعتراف کنی! این به خودت مربوط است و پروردگار تو را به‌خاطر آن مورد محاسبه قرار خواهد داد و چیزی از حساب تو بر ما نیست. ما وظیفه داریم ابلاغ کنیم و حساب با خداست. حال به سراغ بیان کلام خداوند تعالی می‌آییم که می‌فرماید:
{وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ ﴿٩٩﴾ } صدق الله العظيم [الحجر]
احمد عمرو می‌گوید مقصود این است که آنها پروردگارشان را عبادت می‌کنند تا زمانی که در آخرت به یقین برسند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا کسانی که تنها در آخرت، به ملاقات پروردگار و وجود بهشت و جهنم یقین پیدا می‌کنند، از آتش دور شده و وارد بهشت می‌شوند؟ جناب دکتر جواب این سؤال را به اهالی آتش می‌سپاریم تا از علم غیب کتاب جواب تو را بدهند که علت ورودشان به آتش چیست:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
لذا اینان کسانی هستند که در حیات دنیوی نسبت به خداوند یقین نداشته‌اند و یقین تنها زمانی به سراغشان می‌آید که پروردگارشان را ملاقات نمایند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
لذا اینان کسانی هستند که تنها در آخرت به یقین می‌رسند و می‌بینیم که قلب آنان در این دنیا به یقین نرسیده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [الروم]
چون یقین درباره ذات پروردگار و دار آخرت است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾}صدق الله العظيم [الطور]
اما قلب صالحان در حالی که در حیات دنیوی هستند به یقین می‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿٣﴾ } صدق الله العظيم [النمل]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة]
لذا کسانی که تنها در آخرت قلبشان به یقین می‌رسد از اهالی جهنم هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
عزیز من چرا به ناحق تکبر می‌ورزی؟ کبر از آن خداوند است و همانا که من و تو بنده هستیم و اگر برای هر یک از ما روشن گردد که حق با دیگری است؛ بر ما واجب است که به حق آمده از نزد پروردگار اعتراف نماییم. پس این سخن مرا به یاد داشته باش: «بر او واجب است که به حق آمده از نزد پروردگارش اعتراف نماید» چون من مستقیم با کلام خداوند با تو مجادله می‌کنم نه از خود و افکارم؛ و پناه بر خدا که تا یقین نداشته باشم امری بی شک و تردید ازجانب خداوند است آن را به خداوند نسبت دهم.
عزیز من جناب دکتر احمد عمرو، بیا تا علت اشتباهت در بیان این کلام خداوند را به تو بیاموزم: { وَاعْبُدْ ربّك حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ }صدق الله العظيم، علت خطای تو در بیان این آیه این است که آیه را گرفته و بیان آن را از خودت آورده‌ای بدون اینکه بیان خود را به کتاب خداوند عرضه کنی تا روشن شود آیا بر خلاف آیه‌ای از قرآن هست یا خیر. تو به این امر اعتنایی نکرده و اهمیتی برایت ندارد؛ اینکه به خداوند نسبت حق یا باطل بدهی برای تو یکی است و بعد از آن خواهی گفت اگر درست گفتم این سخن از خداست و اگر اشتباه کرده باشم از من و شیطان است. به خداوند قسم، شیطانی که به شما فرمان داده تا ندانسته به خداوند نسبت دهید؛ هیچ به کارت نخواهد آمد. مشکل بسیاری از علمای مسلمین و جاهلان گرفتار، در همین امر نهفته است، کسانی که کلام خدا را با ظن [که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند] تفسیر کرده و هم خود و هم امتشان را گمراه می‌کنند. احمد! به خداوند قسم هرگاه بنده با اخلاص رو به پروردگارش کرده و او را عبادت نماید، حلاوت ایمان را چشیده و قلبش با یاد و ذکر پروردگارش مطمئن می‌شود و از رضوان خداوند بر خود بهره‌مند می‌گردد و برای تحقق نعیم اعظم تلاش می‌نماید که همان رضوان خداوند نسبت به بندگانش است؛ چون رضوان خداوند نسبت به او جزیی از رضوان نفس خداوند بر بندگانش است.
بازهم می‌گوییم ما مشغول بازی فوتبال نیستیم که تو ببری یا من ببرم، بلکه این امری بسیار عظیم و خطیر و کبیر است. تو با امام مهدی گفت‌وگو می‌کنی و اگر به راه حق هدایت شوی از نعمت پروردگارت برخوردار شده‌ای، و یا غرور و تعصب تو را به گناه کشیده و غضب خداوند نصیبت خواهد شد. چون من با آیات محکم کتاب با شما مجادله کرده و با قرآن به سختی با شما جهاد می‌کنم. فرموده خداوند تعالی را به خاطر داشته باش:
{إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم[الأعراف]
عزیز من در راه خدا، به خداوند قسم که من در برابر تو حجت آورده و امام مهدی با برهان علمی قوی از آیات محکم و بینه قرآن که آیات ام الکتابند بر تو چیره شده‌است. پس چرا نمی‌خواهی اعتراف کنی که در بیان خود از قرآن اشتباه کرده‌ای و آن را با ظنی که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند تفسیر کرده‌ای؟
جناب شیخ، همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی مشتاق وحریص است تا تو نیز مانند ما هدایت شوی و آنچه را که برای خودم دوست دارم برای تو می‌خواهم و خداوند شاهد و وکیل این سخن است. پس شاکر باش که خداوند مقدر ساخته تا در امتی زندگی کنی که امام مهدی ناصر محمد یمانی در میان ایشان برانگیخته شده است. به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست؛ من به علت وسوسه قلبی و یا با ظن فتوا نمی‌دهم که امام مهدی هستم، ظن کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. عزیز من نور و ظلمت قابل جمع نیستند و علم نور است؛ چگونه می‌شود که من بیان حق قرآن را به شما بیاموزم و درحالی‌که امام مهدی منتظر نیستم؛ به او افترا زده و خود را مهدی منتظر بخوانم؟! لعنت خداوند بر دروغ‌گویان باد که نسبت دروغ به خداوند می‌دهند؛ آنان که نسبت دروغ به خداوند بزنند، رستگار نخواهند شد.
عزیز من در راه خدا، من امام مهدی منتظر ناصر محمد باز هم تکرار می‌کنم که از آیات محکم کتاب خداوند برایت حجت آورده‌ام و آموخته‌های بیشتری از پروردگار در نزد من است تا با آیات محکم و بینه کتاب برایتان حجت بیاورم چراکه حجت خداوند بر بندگانش در آن نهاده شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم [المؤمنون]
بنگر؛ حجت خداوند بر بندگانش، احادیث و روایات نیستند چه حق باشند و چه باطل؛ به حجت خداوند بر بندگانش بنگر:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم.
برای همین است که می‌بینید امام مهدی ناصر محمد، مسلمانان و تمام مردم را به پذیرش حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم دعوت می‌کند تا حکم خداوند را از آیات محکم آن که برای علمای امت و عامه مسلمانان بینه و روشن است؛ استنباط نماییم و به ایشان امر کنیم از کتاب خداوند و سنت حق رسولش تبعیت کنند مگر بخشی از سنت که برخلاف آیات محکم قرآن عظیم است. شما را موعظه می‌کنم که متفرق نشده و همگی به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جسته و هرچه که مخالف آن است رها کنید فرقی ندارد در تورات و انجیل باشد یا در سنت نبوی هر چقدر هم راویان آن مورد وثوق باشند. هر چه که مخالف آیات محکم قرآن است را پشت سر رها کنید و به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جویید که هرکسی که به آن پایبند باشد به راه راست [صراط مستقیم] هدایت شده است.
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - ربیع الآخر - 1434 هـ
28 - 02 - 2013 مـ
۱۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:27 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=87958
ــــــــــــــــــــــ
تفاصیل بیشتر از آیات محکم «التنزیل» برای شیخ محترم و بزرگ احمد عمرو...
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين، أمّا بعد..
سلام الله عليكم ورحمة الله وبركاته، برادر گرامی جناب دکتر احمد عمرو، شایسته است که خداوند سبحان را جز با علم حقی که به من آموخته و عقل و منطق آن را می‌پذیرد، نخوانم. برای مثال وصفی که درباره حال خداوند سبحان در نفسش قبل از آفریدن خلق، کرده‌ام. او قبل از آنکه خلق را بیافریند نه راضی است و نه خشمگین، نسبت به چه کسی خشمگین و از چه کسی راضی باشد؟ چون قبل از او چیزی نیست که از آن خشمگین یا راضی شود چرا که خداوند سبحان «اول» است و چیزی پیش از او نیست که عملی را انجام دهد که موجب غضب خداوند گردد یا به علت آنکه آنها را متقی بیابد از ایشان راضی باشد؛ هیچ‌کس وجود ندارد و از آنجا که تعداد خلق صفر است، پس رضوان و یا غضب خداوند در نفسش صفر است و مقصودم این نیست که از صفات خداوند این است که غضبناک نشده یا راضی نمی‌گردد و اگر چنین منظوری داشتم چطور ممکن بود بعد از آفریدن خلق راضی شود یا غضب کند؛ بلکه خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود. آنچه که می‌گویم این است که: نسبت به چه کسی غضب کند و از چه کسی راضی شود؟ یعنی خداوند غضب می‌کند و راضی می‌شود اما قبل از آفریدن خلق، کسی نبوده تا خداوند از وی راضی شود یا بر او غضب نماید چراکه نه خلقی وجود داشته و نه حجتی برای آنها اقامه شده بود تا خداوند به حق بر ایشان غضب نماید.
احمد عمرو به خداوند قسم، اگر مردم کاری را انجام دهند که مورد رضای خداوند نباشد، با وجود اینکه خداوند از عمل آنها راضی نیست اما [تا زمانی که] رسولی به‌سوی آن امت نفرستاده است تا آیات او را برای آنان بخواند و به ایشان بیاموزد چه چیزی مورد رضایت خداوند است تا از رضوان او تبعیت نمایند و چه چیزی باعث غضب خداست تا از آن اجتناب ورزند، چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ولو این مردم کاری را که مورد رضای خداوند نیست انجام دهند درحالی‌که نمی‌دانند خداوند از آن راضی نیست؛ چطور خداوند به خاطر ارتکاب عملی که از آن راضی نیست بر ایشان غضب کند درحالی‌که هنوز برای آنان حجت اقامه نکرده است. چرا که اگر خداوند رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده باشد تا برایشان روشن کند چه کاری باعث رضایت اوست و چه کاری باعث غضب او می‌شود؛ آنان در پیشگاه او حجت خواهند داشت. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
لذا اگر خداوند قبل از آنکه از راه رسولان خود به ایشان ابلاغ کرده باشد، غضبشان کند، در برابر خداوند حجت خواهند داشت چون رسولی به‌سوی ایشان نفرستاده است. خداوند می‌داند که اگر ایشان را غضب کرده و عذابشان نماید، در مقابل خداوند حجت می‌آورند که رسولی به‌سویشان فرستاده نشده است تا برایشان روشن کند چه امری باعث رضای خداوند است و چه عملی باعث غضب و خشم او می‌گردد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْ‌سَلْتَ إِلَيْنَا رَ‌سُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَ‌بِّصٌ فَتَرَ‌بَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَ‌اطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} صدق الله العظيم [طه]
تکرار کرده و می‌گوییم جناب دکتر! امام ناصر محمد یمانی نگفت خداوند غضب نمی‌کند یا راضی نمی‌شود بلکه گفتیم غضب و رضوان او، قبل از آفریدن خلق، صفر است؛ نسبت به چه کسی غضب کند یا از چه کسی راضی شود؟ نمی‌دانم عامدانه متوجه موضوع نمی‌شوی و یا اینکه آن را می‌فهمی و می‌دانی و به آن پی برده‌ای، اما نمی‌خواهی به حق بودن آن اعتراف کنی! این به خودت مربوط است و پروردگار تو را به‌خاطر آن مورد محاسبه قرار خواهد داد و چیزی از حساب تو بر ما نیست. ما وظیفه داریم ابلاغ کنیم و حساب با خداست. حال به سراغ بیان کلام خداوند تعالی می‌آییم که می‌فرماید:
{وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ ﴿٩٩﴾ } صدق الله العظيم [الحجر]
احمد عمرو می‌گوید مقصود این است که آنها پروردگارشان را عبادت می‌کنند تا زمانی که در آخرت به یقین برسند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا کسانی که تنها در آخرت، به ملاقات پروردگار و وجود بهشت و جهنم یقین پیدا می‌کنند، از آتش دور شده و وارد بهشت می‌شوند؟ جناب دکتر جواب این سؤال را به اهالی آتش می‌سپاریم تا از علم غیب کتاب جواب تو را بدهند که علت ورودشان به آتش چیست:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
لذا اینان کسانی هستند که در حیات دنیوی نسبت به خداوند یقین نداشته‌اند و یقین تنها زمانی به سراغشان می‌آید که پروردگارشان را ملاقات نمایند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
لذا اینان کسانی هستند که تنها در آخرت به یقین می‌رسند و می‌بینیم که قلب آنان در این دنیا به یقین نرسیده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [الروم]
چون یقین درباره ذات پروردگار و دار آخرت است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾}صدق الله العظيم [الطور]
اما قلب صالحان در حالی که در حیات دنیوی هستند به یقین می‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿٣﴾ } صدق الله العظيم [النمل]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة]
لذا کسانی که تنها در آخرت قلبشان به یقین می‌رسد از اهالی جهنم هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
عزیز من چرا به ناحق تکبر می‌ورزی؟ کبر از آن خداوند است و همانا که من و تو بنده هستیم و اگر برای هر یک از ما روشن گردد که حق با دیگری است؛ بر ما واجب است که به حق آمده از نزد پروردگار اعتراف نماییم. پس این سخن مرا به یاد داشته باش: «بر او واجب است که به حق آمده از نزد پروردگارش اعتراف نماید» چون من مستقیم با کلام خداوند با تو مجادله می‌کنم نه از خود و افکارم؛ و پناه بر خدا که تا یقین نداشته باشم امری بی شک و تردید ازجانب خداوند است آن را به خداوند نسبت دهم.
عزیز من جناب دکتر احمد عمرو، بیا تا علت اشتباهت در بیان این کلام خداوند را به تو بیاموزم: { وَاعْبُدْ ربّك حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ }صدق الله العظيم، علت خطای تو در بیان این آیه این است که آیه را گرفته و بیان آن را از خودت آورده‌ای بدون اینکه بیان خود را به کتاب خداوند عرضه کنی تا روشن شود آیا بر خلاف آیه‌ای از قرآن هست یا خیر. تو به این امر اعتنایی نکرده و اهمیتی برایت ندارد؛ اینکه به خداوند نسبت حق یا باطل بدهی برای تو یکی است و بعد از آن خواهی گفت اگر درست گفتم این سخن از خداست و اگر اشتباه کرده باشم از من و شیطان است. به خداوند قسم، شیطانی که به شما فرمان داده تا ندانسته به خداوند نسبت دهید؛ هیچ به کارت نخواهد آمد. مشکل بسیاری از علمای مسلمین و جاهلان گرفتار، در همین امر نهفته است، کسانی که کلام خدا را با ظن [که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند] تفسیر کرده و هم خود و هم امتشان را گمراه می‌کنند. احمد! به خداوند قسم هرگاه بنده با اخلاص رو به پروردگارش کرده و او را عبادت نماید، حلاوت ایمان را چشیده و قلبش با یاد و ذکر پروردگارش مطمئن می‌شود و از رضوان خداوند بر خود بهره‌مند می‌گردد و برای تحقق نعیم اعظم تلاش می‌نماید که همان رضوان خداوند نسبت به بندگانش است؛ چون رضوان خداوند نسبت به او جزیی از رضوان نفس خداوند بر بندگانش است.
بازهم می‌گوییم ما مشغول بازی فوتبال نیستیم که تو ببری یا من ببرم، بلکه این امری بسیار عظیم و خطیر و کبیر است. تو با امام مهدی گفت‌وگو می‌کنی و اگر به راه حق هدایت شوی از نعمت پروردگارت برخوردار شده‌ای، و یا غرور و تعصب تو را به گناه کشیده و غضب خداوند نصیبت خواهد شد. چون من با آیات محکم کتاب با شما مجادله کرده و با قرآن به سختی با شما جهاد می‌کنم. فرموده خداوند تعالی را به خاطر داشته باش:
{إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم[الأعراف]
عزیز من در راه خدا، به خداوند قسم که من در برابر تو حجت آورده و امام مهدی با برهان علمی قوی از آیات محکم و بینه قرآن که آیات ام الکتابند بر تو چیره شده‌است. پس چرا نمی‌خواهی اعتراف کنی که در بیان خود از قرآن اشتباه کرده‌ای و آن را با ظنی که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند تفسیر کرده‌ای؟
جناب شیخ، همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی مشتاق وحریص است تا تو نیز مانند ما هدایت شوی و آنچه را که برای خودم دوست دارم برای تو می‌خواهم و خداوند شاهد و وکیل این سخن است. پس شاکر باش که خداوند مقدر ساخته تا در امتی زندگی کنی که امام مهدی ناصر محمد یمانی در میان ایشان برانگیخته شده است. به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست؛ من به علت وسوسه قلبی و یا با ظن فتوا نمی‌دهم که امام مهدی هستم، ظن کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. عزیز من نور و ظلمت قابل جمع نیستند و علم نور است؛ چگونه می‌شود که من بیان حق قرآن را به شما بیاموزم و درحالی‌که امام مهدی منتظر نیستم؛ به او افترا زده و خود را مهدی منتظر بخوانم؟! لعنت خداوند بر دروغ‌گویان باد که نسبت دروغ به خداوند می‌دهند؛ آنان که نسبت دروغ به خداوند بزنند، رستگار نخواهند شد.
عزیز من در راه خدا، من امام مهدی منتظر ناصر محمد باز هم تکرار می‌کنم که از آیات محکم کتاب خداوند برایت حجت آورده‌ام و آموخته‌های بیشتری از پروردگار در نزد من است تا با آیات محکم و بینه کتاب برایتان حجت بیاورم چراکه حجت خداوند بر بندگانش در آن نهاده شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم [المؤمنون]
بنگر؛ حجت خداوند بر بندگانش، احادیث و روایات نیستند چه حق باشند و چه باطل؛ به حجت خداوند بر بندگانش بنگر:
{أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾}صدق الله العظيم.
برای همین است که می‌بینید امام مهدی ناصر محمد، مسلمانان و تمام مردم را به پذیرش حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم دعوت می‌کند تا حکم خداوند را از آیات محکم آن که برای علمای امت و عامه مسلمانان بینه و روشن است؛ استنباط نماییم و به ایشان امر کنیم از کتاب خداوند و سنت حق رسولش تبعیت کنند مگر بخشی از سنت که برخلاف آیات محکم قرآن عظیم است. شما را موعظه می‌کنم که متفرق نشده و همگی به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جسته و هرچه که مخالف آن است رها کنید فرقی ندارد در تورات و انجیل باشد یا در سنت نبوی هر چقدر هم راویان آن مورد وثوق باشند. هر چه که مخالف آیات محکم قرآن است را پشت سر رها کنید و به حبل الهی قرآن عظیم تمسک جویید که هرکسی که به آن پایبند باشد به راه راست [صراط مستقیم] هدایت شده است.
{يَا أَيُّهَا النّاس قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا ﴿١٧٤﴾فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
اللهم قد بلغت اللهم فاشهد، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة 87965 من موضوع ردّ المهدي المنتظر إلى الدكتور أحمد عمرو الذي ينكر أن رضوان الله النّعيم الأكبر..
- 6 -
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=87958
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - 04 - 1434 هـ
28 - 02 - 2013 مـ
04:27 صــــباحاً
ــــــــــــــــــــــ
مزيدٌ من التفصيل من محكم التنزيل إلى فضيلة الضّيف الكبير الشيخ المحترم أحمد عمرو ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
سلامُ الله عليكم ورحمة الله وبركاته، ويا أخي الكريم فضيلة الدكتور أحمد عمرو، حقيق لا أصف الله سبحانه إلا بما أعلمه من الحقّ ويُصدّقه العقل والمنطق، كمثل وصفي لحال نفس الله سبحانه قبل أن يخلق الخلق أنّه ليس راضيّاً ولا غضبانَ قبل أن يخلق الخلق كونه على من يغضب وعلى من يرضى ولا يوجد شيء قبله يغضب عليه أو يرضى عنه كونه الأوّل سبحانه ليس قبله شيءٌ يغضبُ عليه لفعلٍ فعله أو يرضى عليه بسبب أنّه قد وجده من المتّقين؛ بل لا يوجد أحدٌ. وبما أنّ الخَلْقَ صفرٌ إذاً رضوان الله أو غضبه صفر في نفسه، ولا أقصد أنّ من صفات الله أنّه لا يغضب ولا يرضى ولو كنت أقصد ذلك إذاً لَمَا غضب الله ولا رضي من بعد خلق الخلق؛ بل الله يغضب ويرضى، وإنّما قلنا: فعلى من يغضب وعلى من يرضى؟ بمعنى أنّ الله يغضب ويرضى ولكن لا يوجد أحدٌ يرضى الله عليه أو يغضب عليه بسبب عدم وجود الخلق وإقامة الحجّة عليهم حتى يغضب بالحقّ.
ألا والله يا أحمد عمرو لو أن النّاس فعلوا شيئاً لا يُرضي الله وبرغم أنّ هذا الشيء لا يُرضي الله غيرَ أنّ الله لم يبعث إلى تلك الأمّة رسولاً منهم يتلو عليهم آياته ويعلِّمهم ما يُرضي الله ليتّبعوا رضوانه وما يُغضب الله ليتجنّبوا عصيانه؛ وما أريد قوله فلو أنّ تلك الأمّة فعلوا فِعلاً لم يُرضِ الله وهم لا يعلمون أنّه لا يرضي ربّهم لما غضب الله عليهم بسبب فعلهم الذي لا يرضيه حتى يقيم عليهم الحجّة بالحقّ كون لهم حجّةٌ على ربّهم لو لم يبعث إليهم رسولاً يبيّن لهم ما يرضي الله وما يغضبه. تصديقاً لقول الله تعالى: {رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا} صدق الله العظيم [النساء:165].
إذاً، الله لو يغضب عليهم بسبب فعلهم من قبل أن يُقيم عليهم حجّة التبليغ عن طريق رُسلِه إذاً فلهم حجّةٌ على ربِّهم كونه لم يبعث إليهم رسولاً، ويعلم الله أنّهم سوف يحتجّون بذلك لو يغضب عليهم فيعذّبهم ولم يبعث الله إليهم رسولاً يبين لهم ما يرضي الله وما يغضبه. وقال الله تعالى: {وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْ‌سَلْتَ إِلَيْنَا رَ‌سُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَ‌بِّصٌ فَتَرَ‌بَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَ‌اطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} صدق الله العظيم [طه].
ونُكرِّر ونقول يا دكتور إنّ الإمام ناصر محمد اليماني لم يقُل إنّ الله لا يغضب ولا يرضى؛ بل قلنا رضوانه وغضبه صفرٌ، فعلى من يرضى وعلى من يغضب؟ ولا أدري هل تعمّداً منك وكأنّك لم تفهم أم فهمت وعلمت وعقلت ولكنك لا تريد أن تعترف بالحقّ! وهذا شأنك يحاسبك عليه ربّك وما علينا من حسابك من شيء وعلينا البلاغ وعلى الله الحساب.
ومن ثم نأتي لبيان قول الله تعالى: {وَاعْبُدْ ربّك حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ} صدق الله العظيم [الحجر:99]، فقال أحمد عمرو أنّ المقصود أنّهم يعبدون ربّهم حتى يأتيهم يقين الآخرة، والسؤال الذي يطرح نفسه: فهل الذين لم يأتِهم اليقين بلقاء ربّهم والنّعيم والجحيم إلا في الآخرة فهل تراهم قد زُحْزِحوا عن النّار وادخلوا الجنّة؟ والجواب نتركه من أصحاب النّار عن سبب دخولهم النّار في علم الغيب في الكتاب ليُجيبوا عليك يا فضيلة الدكتور: {مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].
إذاً هؤلاء بربِّهم لا يوقنون وهم لا يزالون في الحياة الدنيا؛ بل لم يأتِهم اليقين إلا حين لاقوا ربّهم. وقال الله تعالى: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِنْدَ ربّهم رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ} صدق الله العظيم [السجدة:12].
إذاً هؤلاء الذين لم يأتِهم اليقين إلا في الآخرة فنجد أنّ اليقين لم يأتِ قلوبهم وهم لا يزالون في الحياة الدنيا. وقال الله تعالى: {فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لا يُوقِنُونَ} صدق الله العظيم [الروم:60].
كون اليقين متعلقٌ بحقيقة ذات الربّ والدار الآخرة. ولذلك قال الله تعالى: {أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾} صدق الله العظيم [الطور].
أمّا يقين الصالحين فيأتي في قلوبهم وهم لا يزالون في الحياة الدنيا. تصديقاً لقول الله تعالى: {الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ} صدق الله العظيم [النمل:3].
وقال الله تعالى: {والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:4].
إذاً الذين لم يأتِ في قلوبهم اليقين إلا في الآخرة هم من أصحاب الجحيم. تصديقاً لقول الله تعالى: {مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].
فما خطبك يا حبيبي في الله تٌكابر بغير الحقّ؟ فالكبر لله وإنّما أنا وأنت عبيدٌ فإذا تبيّن لأحدنا الحقّ مع الآخر وجب عليه أن يعترف بالحقّ من ربّه، فتذكّر قولي هذا: ( وجب عليه أن يعترف بالحقّ من ربّه ) لكوني أجادلك بكلام الله مباشرةً وليس من رأسي من ذات نفسي، وأعوذ بالله أن أقول على الله ما لا أعلم علم اليقين أنّه الحقّ لا شك ولا ريب.
ويا حبيبي في الله فضيلة الدكتور أحمد عمرو، تعال لكي أعلّمك سبب خطأك لبيان قول الله تعالى: {وَاعْبُدْ ربّك حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ} صدق الله العظيم، وسبب خطأك لبيان هذه الآية لكونك أخذتها ومن ثم جئت ببيانها من عند نفسك دون أن تعرض بيانك على كتاب الله هل يخالف بيانك في شيء من آياته، فلم تأبه لذلك ولم تبالِ؛ سواء عندك أقلتَ على الله الحقّ أم الباطل؛ بل سوف تقول: "فإن أصبتُ فمن الله وإنْ أخطأتُ فمن نفسي والشيطان". ألا والله لا يغني عنك الشيطان شيئاً الذي يأمركم أن تقولوا على الله ما لا تعلمون،وفي ذلك تكمن مشكلة كثيرٍ من علماء الأمّة والجاهلين الذين يُفسِّرون كلام الله بالظنّ الذي لا يغني من الحقّ شيئاً، فأضلّوا أنفسهم وأضلّوا أمتهم. ألا والله يا أحمد إنّه كلما استمر العبد في العبادة والإخلاص لربّه فإنه يتذوق حلاوة الإيمان فيطمئن قلبه بذكر ربّه ويستمتع برضوان الله عليه ويبقى السعي لتحقيق النّعيم الأعظم وهو رضوان الله على عباده لكون رضوان الله عليه ليس إلا جزء من رضوان نفس الله على عباده.
ولا نزال نقول لسنا في لعبٍ ولهوٍ تغلبني أو أغلبك؛ بل الأمر جدُّ عظيم وجدُّ خطير وكبير فإنّك تجادل الإمام المهديّ ثم تبوء بنعمة من ربّك إن اهتديت إلى الحقّ أو تأخذك العزّة بالإثم فتبوء بغضبٍ على غضبٍ كوني أجادلكم بآيات الكتاب المحكمات وأجهادكم بالقرآن جهاداً كبيراً، فتذكر قول الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الجنّة حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ} صدق الله العظيم[الأعراف:40].
ويا حبيبي في الله، والله الذي لا إله غيره أنّه قد أقيمت عليك الحجّة وهيمن عليك الإمام المهديّ بسلطان العلم من آيات الكتاب المحكمات البيّنات من آيات أمّ الكتاب، فلماذا لا تريد أن تعترف أنّك أخطأت في بيانك للقرآن لآيات في القرآن بالظنّ الذي لا يغني من الحقّ شيئاً؟
ويا فضيلة الدكتور، إنّما الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني حريصٌ عليك أن تهتدي كما اهتدينا وأحبّ لك ما أحبّه لنفسي وربّي على قولي شهيدٌ ووكيلٌ، فكن من الشاكرين أن قدّر الله وجودك في الأمّة التي بعث فيها الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني. ألا والله الذي لا إله غيره ولا معبودَ سواه ما أفتيتُكم أنّي الإمام المهديّ بوسوسةٍ في قلبي أو بالظنّ الذي لا يُغني من الحقّ شيئاً، ولا يجتمع النّور والظلمات حبيبي في الله والعلم نور فكيف أنّني أعلّمكم البيان الحقّ للقرآن ثم أفتري شخصيّة المهديّ المنتظَر ما لم أكن الإمام المهديّ المنتظَر؟ ولعنة الله على الكاذبين الذين يفترون على الله الكذب إنّ الذين يفترون على الله الكذب لا يفلحون.
ويا حبيبي في الله، إنّي الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد أكرِّر لك أنّني أقمت عليك الحجّة من محكم كتاب الله ولدينا مزيدٌ مما علّمني ربّي أن أحاجّكم بآيات الكتاب المحكمات البيّنات كون فيها حجّة الله على عباده. تصديقاً لقول الله تعالى: {أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون].
فانظر لحُجّة الله على عباده ليست في الأحاديث والروايات سواءً الحقّ منها والباطل، بل انظر إلى الحجّة لله على عباده: {أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾} صدق الله العظيم.
ولذلك تجدون الإمام المهديّ ناصر محمد لَيدعو المسلمين والنّاس أجمعين إلى الاحتكام إلى محكم كتاب الله القرآن العظيم لنستنبطَ لهم حكم الله من الآيات المحكمات البيّنات لعلماء الأمّة وعامة المسلمين ونأمرهم أن يتّبعوا كتاب الله وسُنّة رسوله الحقّ إلا ما كان منها قد جاء مخالفاً لمحكم القرآن العظيم، فأعظُكم أن لا تتفرّقوا واعتصموا بحبل الله القرآن العظيم وذروا ما يخالف لمحكمه سواء في التوراة والإنجيل وفي أحاديث السُنّة النبوية مهما كان الرواة ثقاتاً لديكم، فذروا ما يخالف لمحكم القرآن وراء ظهوركم واعتصموا بحبل الله القرآن العظيم من اعتصم به فقد هُدي إلى صراطٍ مستقيمٍ.
ولربّما يود فضيلة الشيخ أحمد عمرو أن يقول: "وما هو البرهان المبين أنّ حبل الله الذي أمرنا أن نعتصم به ونكفر بما يُخالف لمُحكمِه أنّه القرآن العظيم؟". ومن ثم نترك الجواب على الدكتور مباشرةً من الربّ الرحيم الغفور. قال الله تعالى: {يَا أَيُّهَا النّاس قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا ﴿١٧٤﴾فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء].
اللهم قد بلغت اللهم فاشهد، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
_____________