-4-
الإمام ناصر محمد اليماني
14 - ربیع الآخر - 1434 هـ
24 - 02 - 2013 مـ
۶ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
06:45 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=87397
ــــــــــــــــــــــ
14 - ربیع الآخر - 1434 هـ
24 - 02 - 2013 مـ
۶ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
06:45 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=87397
ــــــــــــــــــــــ
آنچه که در ادامه میآید سؤالاتی است که دکتر احمد عمرو از امام ناصر محمد یمانی کردهاند که بدون تحریف یا دستکاری در ادامه آورده میشوند:
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين وأئمة الكتاب وجميع المسلمين في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملإ الأعلى إلى يوم الدين، أما بعد.
جناب دکتر احمدعمرو محترم و گرامی؛ سؤالاتی را مطرح نمودهاید که برای هریک از آنها جواب مفصلی داریم که به چندین صفحه میرسد؛ ولی از آیات محکم ذکروبه صورت خلاصه به شما پاسخ میدهیم تا خردمندان از آن پند گرفته و باشد که تقوا کنند.
جواب را با پاسخ به سؤال اول دکتر احمد عمرو آغاز میکنیم که پرسیدهاند: ۱-ذکر کردید که صفات خداوند برخی ازلی بوده و برخی نفسانیو قابل تغییر هستند که ازلی نبوده و ممکن است از بین بروند و ممکن است خداوند صفتی را کسب نماید که قبلاً در او نبوده است!! بیان حق ذکر حکیم درباره صفات غیر ازلی کدام است؟
پس امام مهدی در پاسخ میگوید: جناب دکتر احمد عمرو؛ تو میدانی مقصود از «ازل» چیست؛ یعنی چیزی که قبل از هر چیز بوده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الحديد]
برای خداوند شهادت میدهم که صفت رضوان خداوند بر بندگانش از اسمای صفات نفسانی خداوند است و همانا که خداوند قبل از اینکه خلق را بیافریند در نفس خود نه راضی بوده و نه خشمگین؛ بعد از آفریدن خلق، کسانی که خداوند را به یگانگی و بدون شریک عبادت کردهاند خداوند از ایشان راضی میگردد و کسانی که کافر شده و برای خداوند شریکی گرفتهاند -بدون آنکه از نزد خداوند دلیلی برای آن نازل شده باشد- گرفتار غضب خداوند میگردند.
دکتر احمد عمرو؛ تو خداوند را اینگونه وصف کردهای که قبل از آفریدن خلق غضبناک است؛ پس به تو میگویم به چه حقی خداوند قبل از آفرینش بندگان نسبت به آنان غضبناک است، خداوند از این نسبتها منزه و پاک است؟! حتی ولو بداند که آنها چه خواهند کرد؛ سزاوار او نیست که قبل از اینکه بندگان بدانند چه چیزی او را خشمگین میکند و قبل از اقامه حجت حق بدون اینکه ظلمی به آنان شود؛ خشمگین گرددد. بلکه قبل از آنکه گرفتار غضب خداوند شوند؛ رسولان خود را به سوی ایشان میفرستد. سزاوار خداوند نیست که قبل از آنکه آنان بدانند او چه چیزهایی را بر ایشان حرام نموده است نسبت به آنها خشمگین شود؛ بلکه خداوند بعد از آنکه حدود الهی را روشن کرد -در صورت عدم رعایت آنها- خشمگین میشود و کسی که با ظلم و ستم حدود الهی را رعایت نکند؛ به خود ظلم کرده و خداوند نسبت به او خشمگین است مگر با توبه به سوی پرورگارش بازگردد؛ آنگاه است که خداوند از او راضی میشود چون وعده خداوند حق بوده واو ارحم الراحمین است. لذا خداوند تا زمانی که حدود الهی را از طریق رسولانش به بندگان ابلاغ نکرده باشد؛ نسبت به آنان خشمگین نمیشود تا بندگان در برابر پروردگارشان بهانه و حجتی نداشته باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
تا اینکه خداوند رسولان خود را به سوی آنان بفرستد و از آنان دعوت کنند خداوند را بدون شریک عبادت نمایند ولی آنها إبا کرده و چیزی را که پدرانشان عبادت میکردند بپرستند؛ آنگاه است که خداوند به خاطر شرک به خداوند، در نفس خود نسبت به آنان غضبناک میگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و اما «رضوان»، وقتی گروهی از مردم از فراخوان دعوت کنندهای که به حق آنان را به سوی پروردگارشان میخواند، پیروی کنند؛ رضوان به نفس خداوند میآید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
و هرکس عهد خود را بشکند؛ رضوان خدا را با غضب او عوض کرده و جایگاه او دوزخ است که بسیار بد سرانجامی است.
احمد عمرو؛ همانا که صفات ازلی خداوند این است که او «الأحدُ لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفواً أحد» است چون او «ذي القوة المتین» است. از صفات ازلی نفس خداوند این است که او کریم و رحیم است. و از اسامی صفات خداوند؛ آن نامی که خداوند آن را توصیفی برای تمامی اسامی ذاتی و اسامی صفاتی خود قرار داده است نامی نیست جز نام «العظیم»؛ این اسم از نامهای صفات ازلی پروردگار است ولی تمام اسامی ذات و اسامی صفات خداوند را توصیف میکند چون خداوند سبحان در حجم ذاتش العلی العظیم است؛ چرا که خداوند در ذات خود از هرچیزی بزرگتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
به همین ترتیب در رحمت خود اعظم است؛ در کرم خود اعظم است؛ در عفو خود اعظم است؛ در قوت اعظم است؛ در قدرت اعظم است و در تمام صفات عظمای خود اعظم است و تمام صفات او بزرگ است و این مطلب حق و یقین است پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن و او را منزه شمار[ اشاره به آیات کریمه: إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾ سوره الواقعة}.
و اما صفت رضوان در نفس او؛ خداوند تحقق این صفت در نفس خود را به سبب بندگانش مقرر داشته است تا دربرابر پروردگارشان حجتی نداشته باشند و برخی از آنان تلاش کنند تا به رضوان پروردگارشان دست یابند.تصدیق فرموده خداوند تعالی از زبان نبی او موسى صلّى الله عليه وعلى آل موسى وآل هارون وأسلّم تسليما، خداوند تعالی میفرماید:
{ وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى } صدق الله العظيم [طه:۸۴]
برخی از آنان هم از رضوان خداوند ناخشنود بوده و کراهت دارند و به دنبال مسیری میروند که خشم خدا را برانگیخته و باعث غضب خداوند نسبت به ایشان میشود. خداوند به آنان وعده عذاب دردناکی را داده است.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
به کلام خداوند تعالی بنگرید:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
انتخاب با خودشان است؛ بعد از آنکه خداوند برای آنان روشن ساخت چه کاری رضای خداوند را درپی دارد و چه کاری از جانب بندگان خشم و عدم رضایت پروردگارشان را در نفسش در پی دارد؛ کسانی که از مسیری پیروی کنند که پروردگارآن را دوست داشته و باعث رضایت او از بندگان و محبت به آنان میشود؛ خداوند از آنان راضی شده و با هرآنچه که از پروردگارشان بخواهند راضیشان میکند که او عظیم وکریم است. اما کسانی که از رضوان خداوند اکراه داشته و از مسیری پیروی میکنند که باعث خشم خداوند شود؛ بر ایشان غضب کرده و عذاب بزرگی را به آنها وعده داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
ولی دکتر احمد عمرو عزیز فتوا میدهد که غضب و رضوان خداوند ازاول و ازل و قبل از آنکه خلق آفریده شوند در نفس خداوند وجود داشته است؛ اما امام مهدی ناصر محمد یمانی به حق درباه حقیقت نفس خداوند سبحان فتوا داده و میگوید قبل از آفریدن خلق رضوان [در نفس خداوند] صفر و غضب نیز صفر بوده است چون او قرار بود نسبت به چه کسی غضبناک شده و از چه کسی راضی باشد چراکه او اول است و چیزی پیش از او نبوده تا خداوند از او راضی باشد و چیزی قبل او نیوده تا نسبت به آن غضب نماید! او هنوز خلق را نیافریده و هنوز غضب یا رضایتی در کار نبوده است؛ چگونه نسبت به خلقی که هنوز آفریده نشدهاند، غضب نماید یا از ایشان راضی باشد. چگونه ممکن است قبل از اینکه بندگان را بیافریند و با برانگیختن رسولان برای مردم حجت بیاورد تا اگر از دعوت حق پروردگارشان روگردادند، آنگاه بر ایشان غضب نماید. اینجاست که غضبی که ظالمانه نبوده و به حق است، درنفس خداوند واقع میگردد و آنان را عذاب کرده و بین ایشان و اولیای خود به حق حکم خواهد کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و هرکس که باعث غضب در نفس خداوند شود؛ گرفتار عذابی عظیم خواهد شد مگر آنکه قبل از مرگ توبه نماید که پروردگار من نسبت به بندگانش رئوف و رحیم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ } صدق الله العظيم [آل عمران:۳۰].
یعنی خداوند شما را از خشمگین کردن نفس الله برحذر میدارد چرا که هدف خلقت آنها در نفس خداوند نهفته است؛ اما خداوند قبل از اقامه حجت بر خلق به واسطه برانگیختن رسولان؛ در نفس خود نسبت به آنان غضبناک نیست و برای همین هم رسولان خود را به سوی ایشان میفرستد تا برای ایشان روشن شود چه امری باعث غضب و چه امری باعث رضوان در نفس خداوند سبحان میگردد. برای همین هم بندگانش را از پیروی از آنچه که باعث خشم خداوند در نفسش میشود برحذر میدارد که در این صورت آنها را به عذاب عظیمی گرفتار و در آتش جهنم خواهد افکند.
پایان جواب سؤال اول
حال سراغ سؤال دوم دکتر عمرو میرویم که چنین گفته است:
۲- آیا ما میتوانیم خودمان از صفات خداوند اسمایی برای او برگزینیم و او را با اسمی جدید که از صفت او مشتق شده است بخوانیم؟ یا بر ما واجب است که زمانی که خداوند را به نام میخوانیم، به نص قرآن و نص سنت صحیح که موافق با قرآن است پایبند بمانیم؟
و پاسخ ما به خردمندان این است: سزاوار نیست که خداوند را جز با اسامی ذاتی و اسامی صفات حسنه او که برای ما در آیات محکم کتاب و سنت حق نبوی آمده است، بخوانیم. ما نباید اسمی برای او بیاوریم که از اسامی حسنی یا از اسامی عظمای صفات او نباشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٨٠﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
از نامهای ذاتی پروردگار که صفات ظاهری و باطنی پروردگار را توصیف میکند نام «الأکبر» است. این از أسماء الله الحسنی است و از صفات ظاهری پروردگار خبر میدهد. این اسم ذات خداوند را که بزرگتر از تمام مخلوقاتش است توصیف میکند. در میان مخلوقات خداوند چیزی وجود ندارد که برابر حجم خداوند سبحان باشد و برای همین نیز خداوند به بندگانش امر نموده تا در نمازهایشان بگویند: «الله اکبر». یعنی الله بزرگتر از تمام خلقش است سبحانه و تعالی.... تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
و همچنین به شما امر نموده تا در نمازهای خود بگویید «الله اکبر» چون رضوان نفسس خداوند بر بندگانش نعیم اکبر است؛ نعیمی بزرگتر از بهشتی که عرض آن به اندازه آسمانها و زمین است و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾ } صدق الله العظيم [التوبة]
واو در ذات خود «الأکبر» است سبحانه و تعالی علواً کبیرا! و در نعیم رضوان نفس خود بر بندگانش او «الأکبر» است؛ اگر او را عبادت میکنید، او را چنان که درخور و قدر اوست بشناسید. در جواب به این دو سؤال به همین مقدار بسنده میکنیم و انشاءالله در فرصتی دیگر به اذن خداوند سمیع و علیم جواب سؤالات دیگر را خواهیم داد و دربرابر دکتر احمد عمرو و تمام علمای مسلمین حجت حق اقامه خواهیم کرد و این وعده به اذن خداوند سمیع و علیم راست است.
جناب دکتر احمدعمرو محترم و گرامی؛ سؤالاتی را مطرح نمودهاید که برای هریک از آنها جواب مفصلی داریم که به چندین صفحه میرسد؛ ولی از آیات محکم ذکروبه صورت خلاصه به شما پاسخ میدهیم تا خردمندان از آن پند گرفته و باشد که تقوا کنند.
جواب را با پاسخ به سؤال اول دکتر احمد عمرو آغاز میکنیم که پرسیدهاند: ۱-ذکر کردید که صفات خداوند برخی ازلی بوده و برخی نفسانیو قابل تغییر هستند که ازلی نبوده و ممکن است از بین بروند و ممکن است خداوند صفتی را کسب نماید که قبلاً در او نبوده است!! بیان حق ذکر حکیم درباره صفات غیر ازلی کدام است؟
پس امام مهدی در پاسخ میگوید: جناب دکتر احمد عمرو؛ تو میدانی مقصود از «ازل» چیست؛ یعنی چیزی که قبل از هر چیز بوده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الحديد]
برای خداوند شهادت میدهم که صفت رضوان خداوند بر بندگانش از اسمای صفات نفسانی خداوند است و همانا که خداوند قبل از اینکه خلق را بیافریند در نفس خود نه راضی بوده و نه خشمگین؛ بعد از آفریدن خلق، کسانی که خداوند را به یگانگی و بدون شریک عبادت کردهاند خداوند از ایشان راضی میگردد و کسانی که کافر شده و برای خداوند شریکی گرفتهاند -بدون آنکه از نزد خداوند دلیلی برای آن نازل شده باشد- گرفتار غضب خداوند میگردند.
دکتر احمد عمرو؛ تو خداوند را اینگونه وصف کردهای که قبل از آفریدن خلق غضبناک است؛ پس به تو میگویم به چه حقی خداوند قبل از آفرینش بندگان نسبت به آنان غضبناک است، خداوند از این نسبتها منزه و پاک است؟! حتی ولو بداند که آنها چه خواهند کرد؛ سزاوار او نیست که قبل از اینکه بندگان بدانند چه چیزی او را خشمگین میکند و قبل از اقامه حجت حق بدون اینکه ظلمی به آنان شود؛ خشمگین گرددد. بلکه قبل از آنکه گرفتار غضب خداوند شوند؛ رسولان خود را به سوی ایشان میفرستد. سزاوار خداوند نیست که قبل از آنکه آنان بدانند او چه چیزهایی را بر ایشان حرام نموده است نسبت به آنها خشمگین شود؛ بلکه خداوند بعد از آنکه حدود الهی را روشن کرد -در صورت عدم رعایت آنها- خشمگین میشود و کسی که با ظلم و ستم حدود الهی را رعایت نکند؛ به خود ظلم کرده و خداوند نسبت به او خشمگین است مگر با توبه به سوی پرورگارش بازگردد؛ آنگاه است که خداوند از او راضی میشود چون وعده خداوند حق بوده واو ارحم الراحمین است. لذا خداوند تا زمانی که حدود الهی را از طریق رسولانش به بندگان ابلاغ نکرده باشد؛ نسبت به آنان خشمگین نمیشود تا بندگان در برابر پروردگارشان بهانه و حجتی نداشته باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
تا اینکه خداوند رسولان خود را به سوی آنان بفرستد و از آنان دعوت کنند خداوند را بدون شریک عبادت نمایند ولی آنها إبا کرده و چیزی را که پدرانشان عبادت میکردند بپرستند؛ آنگاه است که خداوند به خاطر شرک به خداوند، در نفس خود نسبت به آنان غضبناک میگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و اما «رضوان»، وقتی گروهی از مردم از فراخوان دعوت کنندهای که به حق آنان را به سوی پروردگارشان میخواند، پیروی کنند؛ رضوان به نفس خداوند میآید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
و هرکس عهد خود را بشکند؛ رضوان خدا را با غضب او عوض کرده و جایگاه او دوزخ است که بسیار بد سرانجامی است.
احمد عمرو؛ همانا که صفات ازلی خداوند این است که او «الأحدُ لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفواً أحد» است چون او «ذي القوة المتین» است. از صفات ازلی نفس خداوند این است که او کریم و رحیم است. و از اسامی صفات خداوند؛ آن نامی که خداوند آن را توصیفی برای تمامی اسامی ذاتی و اسامی صفاتی خود قرار داده است نامی نیست جز نام «العظیم»؛ این اسم از نامهای صفات ازلی پروردگار است ولی تمام اسامی ذات و اسامی صفات خداوند را توصیف میکند چون خداوند سبحان در حجم ذاتش العلی العظیم است؛ چرا که خداوند در ذات خود از هرچیزی بزرگتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
به همین ترتیب در رحمت خود اعظم است؛ در کرم خود اعظم است؛ در عفو خود اعظم است؛ در قوت اعظم است؛ در قدرت اعظم است و در تمام صفات عظمای خود اعظم است و تمام صفات او بزرگ است و این مطلب حق و یقین است پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن و او را منزه شمار[ اشاره به آیات کریمه: إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾ سوره الواقعة}.
و اما صفت رضوان در نفس او؛ خداوند تحقق این صفت در نفس خود را به سبب بندگانش مقرر داشته است تا دربرابر پروردگارشان حجتی نداشته باشند و برخی از آنان تلاش کنند تا به رضوان پروردگارشان دست یابند.تصدیق فرموده خداوند تعالی از زبان نبی او موسى صلّى الله عليه وعلى آل موسى وآل هارون وأسلّم تسليما، خداوند تعالی میفرماید:
{ وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى } صدق الله العظيم [طه:۸۴]
برخی از آنان هم از رضوان خداوند ناخشنود بوده و کراهت دارند و به دنبال مسیری میروند که خشم خدا را برانگیخته و باعث غضب خداوند نسبت به ایشان میشود. خداوند به آنان وعده عذاب دردناکی را داده است.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
به کلام خداوند تعالی بنگرید:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
انتخاب با خودشان است؛ بعد از آنکه خداوند برای آنان روشن ساخت چه کاری رضای خداوند را درپی دارد و چه کاری از جانب بندگان خشم و عدم رضایت پروردگارشان را در نفسش در پی دارد؛ کسانی که از مسیری پیروی کنند که پروردگارآن را دوست داشته و باعث رضایت او از بندگان و محبت به آنان میشود؛ خداوند از آنان راضی شده و با هرآنچه که از پروردگارشان بخواهند راضیشان میکند که او عظیم وکریم است. اما کسانی که از رضوان خداوند اکراه داشته و از مسیری پیروی میکنند که باعث خشم خداوند شود؛ بر ایشان غضب کرده و عذاب بزرگی را به آنها وعده داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ } صدق الله العظيم [محمد]
ولی دکتر احمد عمرو عزیز فتوا میدهد که غضب و رضوان خداوند ازاول و ازل و قبل از آنکه خلق آفریده شوند در نفس خداوند وجود داشته است؛ اما امام مهدی ناصر محمد یمانی به حق درباه حقیقت نفس خداوند سبحان فتوا داده و میگوید قبل از آفریدن خلق رضوان [در نفس خداوند] صفر و غضب نیز صفر بوده است چون او قرار بود نسبت به چه کسی غضبناک شده و از چه کسی راضی باشد چراکه او اول است و چیزی پیش از او نبوده تا خداوند از او راضی باشد و چیزی قبل او نیوده تا نسبت به آن غضب نماید! او هنوز خلق را نیافریده و هنوز غضب یا رضایتی در کار نبوده است؛ چگونه نسبت به خلقی که هنوز آفریده نشدهاند، غضب نماید یا از ایشان راضی باشد. چگونه ممکن است قبل از اینکه بندگان را بیافریند و با برانگیختن رسولان برای مردم حجت بیاورد تا اگر از دعوت حق پروردگارشان روگردادند، آنگاه بر ایشان غضب نماید. اینجاست که غضبی که ظالمانه نبوده و به حق است، درنفس خداوند واقع میگردد و آنان را عذاب کرده و بین ایشان و اولیای خود به حق حکم خواهد کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
و هرکس که باعث غضب در نفس خداوند شود؛ گرفتار عذابی عظیم خواهد شد مگر آنکه قبل از مرگ توبه نماید که پروردگار من نسبت به بندگانش رئوف و رحیم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ } صدق الله العظيم [آل عمران:۳۰].
یعنی خداوند شما را از خشمگین کردن نفس الله برحذر میدارد چرا که هدف خلقت آنها در نفس خداوند نهفته است؛ اما خداوند قبل از اقامه حجت بر خلق به واسطه برانگیختن رسولان؛ در نفس خود نسبت به آنان غضبناک نیست و برای همین هم رسولان خود را به سوی ایشان میفرستد تا برای ایشان روشن شود چه امری باعث غضب و چه امری باعث رضوان در نفس خداوند سبحان میگردد. برای همین هم بندگانش را از پیروی از آنچه که باعث خشم خداوند در نفسش میشود برحذر میدارد که در این صورت آنها را به عذاب عظیمی گرفتار و در آتش جهنم خواهد افکند.
پایان جواب سؤال اول
حال سراغ سؤال دوم دکتر عمرو میرویم که چنین گفته است:
۲- آیا ما میتوانیم خودمان از صفات خداوند اسمایی برای او برگزینیم و او را با اسمی جدید که از صفت او مشتق شده است بخوانیم؟ یا بر ما واجب است که زمانی که خداوند را به نام میخوانیم، به نص قرآن و نص سنت صحیح که موافق با قرآن است پایبند بمانیم؟
و پاسخ ما به خردمندان این است: سزاوار نیست که خداوند را جز با اسامی ذاتی و اسامی صفات حسنه او که برای ما در آیات محکم کتاب و سنت حق نبوی آمده است، بخوانیم. ما نباید اسمی برای او بیاوریم که از اسامی حسنی یا از اسامی عظمای صفات او نباشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٨٠﴾ } صدق الله العظيم [الأعراف]
از نامهای ذاتی پروردگار که صفات ظاهری و باطنی پروردگار را توصیف میکند نام «الأکبر» است. این از أسماء الله الحسنی است و از صفات ظاهری پروردگار خبر میدهد. این اسم ذات خداوند را که بزرگتر از تمام مخلوقاتش است توصیف میکند. در میان مخلوقات خداوند چیزی وجود ندارد که برابر حجم خداوند سبحان باشد و برای همین نیز خداوند به بندگانش امر نموده تا در نمازهایشان بگویند: «الله اکبر». یعنی الله بزرگتر از تمام خلقش است سبحانه و تعالی.... تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ } صدق الله العظيم [سبأ:۲۳]
و همچنین به شما امر نموده تا در نمازهای خود بگویید «الله اکبر» چون رضوان نفسس خداوند بر بندگانش نعیم اکبر است؛ نعیمی بزرگتر از بهشتی که عرض آن به اندازه آسمانها و زمین است و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾ } صدق الله العظيم [التوبة]
واو در ذات خود «الأکبر» است سبحانه و تعالی علواً کبیرا! و در نعیم رضوان نفس خود بر بندگانش او «الأکبر» است؛ اگر او را عبادت میکنید، او را چنان که درخور و قدر اوست بشناسید. در جواب به این دو سؤال به همین مقدار بسنده میکنیم و انشاءالله در فرصتی دیگر به اذن خداوند سمیع و علیم جواب سؤالات دیگر را خواهیم داد و دربرابر دکتر احمد عمرو و تمام علمای مسلمین حجت حق اقامه خواهیم کرد و این وعده به اذن خداوند سمیع و علیم راست است.
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة 87403 من موضوع ردّ المهدي المنتظر إلى الدكتور أحمد عمرو الذي ينكر أن رضوان الله النّعيم الأكبر..
- 4 -
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=87397
الإمام ناصر محمد اليماني
14 - 04 - 1434 هـ
24 - 02 - 2013 مـ
06:45 صــــباحاً
ــــــــــــــــــــــ
وما يلي أسئلةٌ موجهةٌ من فضيلة الشيخ الدكتور أحمد عمرو إلى الإمام ناصر محمد اليماني كما يلي بالحقّ من غير تحريفٍ ولا تزييف :
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين وأئمة الكتاب وجميع المسلمين في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملأِ الأعلى إلى يوم الدين، أما بعد..
ويا فضيلة الدكتور أحمد عمرو المكرم والمحترم، لقد ألقيتَ إلينا أسئلة ولكلّ سؤالٍ لدينا جوابٌ مفصّلٌ بالصفحات، ولكنّي سوف أُلقي إليك بالجواب المختصر من محكم الذكر ذكرى لأولي الأبصار لعلهم يتّقون. ونبدأ بالجواب على السؤال الأول الذي يقول فيه الدكتور أحمد عمرو ما يلي:
1- ذكرت أن صفات الله منها أزلية ومنها نفسية تتغير وليست أزلية وعليه يمكن أن تزول ويمكن أن يكتسب الله صفة لم تكن فيه من قبل!! فما هو البيان الحق من الذِّكر الحكيم على قولك غير أزلية؟
ومن ثم يردّ عليك الإمام المهديّ وأقول: يا فضيلة الدكتور أحمد عمرو، إنّك تعلم المقصود بالأزل القديم وأنّه الأول قبل كل شيء. تصديقاً لقول الله تعالى: {هُوَ الأَوَّلُ وَالآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم [الحديد:3].
وأشهد لله أنّ صفة رضوان الله على عباده من أسماء صفاته النفسيّة وأنّه في نفسه لا راضٍ ولا غضبان من قبل أن يخلق الخلق إلا من بعد أن خلق الخلق، فالذين عبدوا الله وحده لا شريك له رضي الله عنهم والذين كفروا وأشركوا بالله ما لم ينزل به سلطاناً باءوا بغضبٍ من الله.
ويا دكتور أحمد عمرو، إنّك تصف الله أنّه غاضبٌ من قبل أن يخلق الخلق، ومن ثم أقول لك فبأيّ حقٍّ يغضب الله على عباده من قبل أن يخلقهم سبحانه؟ وحتى ولو كان يعلم بما سوف يفعلون فلا ينبغي له أن يغضب من قبل أن يعملوا ما يغضبه ويقيم الحجّة عليهم بالحقّ من غير ظلمٍ؛ بل يرسل إليهم رسله من قبل أن ينالهم غضب من ربّهم، ولا ينبغي لله أن يغضب عليهم وهم لا يعلمون ما حرّم الله عليهم؛ بل يغضب الله عليهم من بعد أن يُبيّن لهم حدود الله، فمن تعدّى حدود الله بغياً فقد ظلم نفسه وغضب الله عليه حتى يتوب إلى ربّه متاباً، ثم يرضى عليه ووعده الحقّ وهو أرحم الراحمين. إذاً الله لا يغضب على العبيد إلا من بعد ما يبيّن لهم حدوده عن طريق رسل الله إليهم حتى لا تكون لهم الحجّة على ربّهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا} صدق الله العظيم [النساء:165].
حتى إذا بعث الله إليهم رسله ودعوهم إلى عبادة الله وحده لا شريك له فأبوا إلا أن يعبدوا ما وجدوا عليه آباءهم فمن ثم يقع عليهم في نفس الله الغضب بسبب شركهم بالله. تصديقاً لقول الله تعالى: {قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
وأمّا الرضوان فيأتي في نفس الله على الذين اتّبعوا داعي الحقّ من ربّهم حين الاتّباع. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:100].
ومن نكث عهده فقد استبدل رضوان الله بغضبه ومأواه جهنّم وساءت مصيراً.
ويا أحمد عمرو، إن صفات الله الأزليّة أنّه الأحدُ لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفواً أحد لكونه ذي القوة المتين، ومن صفاته الأزليّة في نفسه أنّه الكريم الرحيم. ومن أسماء صفاته ما جعله الله وصفاً لحقيقة كافة أسماء ذاته وأسماء صفاته ألا وهو الاسم (العظيم)، فهو كذلك من أسماء صفات الربّ الأزليّة ولكنّه وصفٌ لكافة أسماء الذات وأسماء الصفات لكونه هو الله العليّ العظيم في حجم ذاته سبحانه، كون الله في ذاته أكبر من كل شيء. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:23].
وكذلك الأعظم في رحمته والأعظم في كرمه والأعظم في عفوه والأعظم في قوته والأعظم في قدرته والأعظم في كافة صفاته العظمى، وكلُّ صفاته عظمى إن هذا لهو حقّ اليقين فسبح باسم ربك العظيم.
وأما صفة الرضوان في نفسه فهذه الصفة جعل الله تحقيقها في نفسه بسبب عباده حتى لا تكن لهم الحجّة على ربّهم، فمنهم من يسعى إلى تحقيق رضوان ربّه عليه. تصديقاً لقول الله تعالى على لسان نبيّه موسى صلّى الله عليه وعلى آل موسى وآل هارون وأسلّم تسليماً، وقال الله تعالى: {وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى} صدق الله العظيم [طه:84].
ومنهم من كرهوا رضوان الله واتّبعوا ما يسخط الله فغضب الله عليهم وأعدّ لهم عذاباً عظيماً. تصديقاً لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ} صدق الله العظيم [محمد:28]، فانظر لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ} صدق الله العظيم، فالخيار لهم من بعد أن بيّن الله لهم ما يرضى به لعباده وبيّن لهم ما لا يرضى به لعباده ويُسخط نفسه، فالذين اتّبعوا ما يحبّه الله ويرضى به لعباده أحبّهم الله ورضي عنهم وأرضاهم بما يتمنّونه من ربّهم؛ إنّه عظيمٌ كريمٌ. وأمّا الذين كرهوا رضوان الله واتّبعوا ما يسخطه غَضِبَ الله عليهم وأعدّ لهم عذاباً عظيماً، تصديقاً لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ} صدق الله العظيم، ولكن حبيبي في الله الدكتور أحمد عمرو يفتي أنّ غضب الله ورضوانه موجودان في نفسه منذ الأزل الأول من قبل أن يخلق الله الخلق، ولكنّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني أفتي بالحقّ عن حقيقة حال نفس الله سبحانه من قبل أن يخلق الخلق فرضوانه صفر وغضبه صفر لكونه على من يغضب وعلى من يرضى وهو الأول ليس قبله شيء يرضى عليه وليس قبله شيء يغضب عليه! فلم يخلق الخلق بعد ولم يفعلوا بعد ما يغضبه أو يرضيه، فكيف يغضب على عباده من قبل أن يخلقهم ومن قبل أن يقيم عليهم الحجّة ببعث رسل الله إليهم حتى إذا أعرضوا عن دعوة الحقّ من ربّهم! فهنا يقع عليهم غضبٌ في نفس الله بالحقّ من غير ظلمٍ، ثم يعذبهم الله ويحكم بينهم وبين أوليائه بالحقّ، تصديقاً لقول الله تعالى: {قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٧١﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ومن أغضب نفس الله فسوف يبوء بعذابٍ عظيمٍ إلا أن يتوب إلى ربّه من قبل موته فيغفر الله له إنّ ربّي بعباده رؤوفٌ رحيمٌ، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ} صدق الله العظيم [آل عمران:30]. أي يحذّركم أن تُغضِبوا نفس الله لكون الهدف من خلقهم يكمن في نفس الله، ولكنّه ليس بغاضبٍ في نفسه عليهم من قبل إقامة الحجّة عليهم ببعث رسله، ولذلك يرسل إليهم رسله ليبيّنوا لهم ما يغضب نفس الله وما يرضي نفسه سبحانه، ولذلك يحذّر عباده أن يتّبعوا ما يُسخط نفسَه فيعذّبهم عذاباً عظيماً ويلقيهم في نار الجّحيم.
انتهى الجواب عن السؤال الأول.
ومن ثم نأتي لسؤال الدكتور أحمد عمرو رقم 2 الذي يقول فيه ما يلي:
والجواب إلى أولي الألباب: لا ينبغي تسميّة الله بغير أسماء ذاته وأسماء صفاته الحسنى كما بيّنها الله في محكم كتاب وفي السُّنة النبويّة الحقّ، ولا ينبغي أن نأتي له باسمٍ لم يكن من أسمائه الحسنى أو من أسماء صفاته العظمى. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:180].
وكذلك من أسماء ذاته ما يوصف به صفات الربّ الظاهريّة والباطنيّة مثال الاسم (الأكبر)، فهذا من أسماء الله الحسنى، وهذا الاسم من صفات الربّ الظاهريّة، وهذا الاسم يوصف الله به بأنّه أكبر في ذاته من كافة خلقه أجمعين، فلا يوجد شيء في خلق الله يساويه في الحجم سبحانه، ولذلك أمر عباده أن يقولوا في صلواتهم: (( الله أَكبر )). أي الله أكبر من كافة خلقه أجمعين سبحانه وتعالى، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:23].
وكذلك أمركم الله أن تقولوا في الصلوات (( الله أَكبر )) لكون رضوان نفس الله على عباده هو النّعيم الأكبر من جنّته التي عرضها السماوات والأرض. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:72]
فهو الأكبر في ذاته سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً! وهو الأكبر في نعيم رضوان نفسه على عباده، فقدِّروا الله حقّ قدره إن كنتم إيّاه تعبدون.
ونكتفي بهذا القدر من الإجابة عن سؤالين اثنين وإن شاء الله نستكمل إجابات الأسئلة الأخرى في فرصةٍ أخرى بإذن الله السميع العليم، ومن ثمّ نقيم الحجّة بالحقّ على فضيلة الدكتور أحمد عمرو وكافة علماء المسلمين وعداً غير مكذوب بإذن الله السميع العليم.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
_____________